Mensen

HET GENOOTSCHAP
OFFICIEEL ORGAAN VAN HET GENOOTSCHAP TER BEVORDERING EN VERBREIDING VAN NUTTELOZE KENNIS, 5e JAARGANG NUMMER 2

De bedreigde natscheerder

Vroege Philips-reclame voor droogscheerders
De firma Philips heeft aangekondigd met behulp van een nieuw model scheerapparaat de strijd aan te willen binden met de oprukkende natscheerders. Een toenemend aantal vrinden van het natuurlijke hebben ervoor gezorgd dat de populariteit van het droogscheren achteruitkachelde en Philips heeft het al zo moeilijk. Maar ondertussen, hoog tijd om te denken aan een huishoudelijk reglement voor de bedreigde natscheerder. De belangrijkste kwestie is natuurlijk wanneer kwast, zeep en mes te hanteren? De meeste mannen hebben een vast ochtendritueel waarbij plassen, wassen, scheren en poetsen een onwrikbare plaats innemen. Wie altijd begonnen is met de tanden, zal de aanvang der werkzaamheden onder de douche nooit bevallen. Wie gewend is om eerst te scheren, zal behoorlijk wat puimsteen nodig hebben wanneer de routine in de war is gegooid.
De meest onlogische volgorde is natuurlijk poetsen, poedelen, nat scheren. Wat is er prettiger en doelmatiger dan de sporen van tandpasta en scheerzeep tenslotte weg te wassen onder de douche? Toch leren veel speelfilms ons, dat beginnen met een washandje en eindigen met het mes een veel voorkomende volgorde is. Meestal ligt daarbij de verovering van de vorige avond op het omgewoelde bed toe te kijken. Nog merkwaardiger aan deze volgorde is, dat deze natscheerders tot slot even de handdoek nemen om de zeepresten weg te vagen. (Men komt op het witte doek ook een variant tegen: vader scheert zich terwijl hij zijn interlockje, zijn pantalon, de sokken en schoenen al aan heeft, waarbij de bretellen losjes over zijn heupen hangen.)

Angt en vrees
Onderzoek leert, dat het tot slot van de ceremonie met de handdoek wegvagen van de resten zeep bekend is, doch buitende film weinig gepraktiseerd wordt. Echter de vrees is ongegrond, dat men hierdoor op enig moment van de dag in een regenbui geconfronteerd zal worden met zelfinzepende wangen. De scheerzeep is doorgaans in zo'n verdunde toestand gebracht, dat het nauwelijks meer zeep mag heten. Ook angst voor trekkende wangen is dan overbodig.
Het behoeft geen betoog, dat scheerzeep uit een tube komt of van de staaf en vervolgens met een kwast van dassehaar tot schuimen wordt gebracht. Wie de spuitbus neemt is geen vrind van het natuurlijke en kan net zo goed een Philishave aanschaffen.
Onopgelost is nog de kwestie van de probate techniek. Is een keer neer voldoende? Of een keer op? Of een keer op en nog een keer neer? Hoewel het scheermes vorm gegeven is naar de meest soepel beweging, de neergaande is de opgaande lijn de meest effectieve. Hierbij gaat wel de kwestie van het mesje met braam opspelen. Zoals bekend onder natscheerders, bevat elk pakje scheermesje er van oudsher één met braam. In Europees verband zouden eens afspraken gemaakt moeten worden over welk mesje de standaardbraam krijgt. Want de psychologie van de ochtendscheerder verbiedt hem na de eerste haal nog tot een snelle mesjeswissel over te gaan. Gevolg: een gezicht alsof je zojuist door een spiegelruit bent gelopen. Zoals eerder aangeduid is een staafje puimsteen een probaat middeltje tegen japen en halen. Het voldoet aanzienlijk beter dan een reepje hansaplast.
Tot slot hoort het gezicht besprenkeld te worden tegen het trekken van de huid. Hiertoe voldoet een stevig prikkelend watertje. Hoewel tegenwoordig ook after-shave verkrijgbaar is, die zacht ingemasseerd moet worden, weet de natscheerder dat zoiets alleen voor droogscheerders bedoeld kan zijn. Tot de uitmonstering van de natscheerder behoort uiteraard ook de scheerspiegel. Deze heeft een overbodige achterkant, die het gezicht vervormt tot een clownesk konterfeitsel. Maar dan ook: een natscheerder gebruikt die spiegel natuurlijk nooit.

Ruud Verdonck