Mannen onder het mes

Wereldwijd schijnen er iets meer natscheerders te zijn. Een succes voor het elektrisch scheren, want tot 1931 - toen het eerste elektrische apparaat van Schick verscheen - scoorden de natten nog honderd procent. Het bekende 'eitje' van Philips was dus niet nummer één, maar zorgde wel voor de doorbraak van het droogscheren.
Wilkinson heeft uitgezocht dat zes op de tien Nederlandse man nen tussen 18 en 34 jaar zich altijd nat scheren. Over alle leeftijden gezien is de verhouding nat-droog in Nederland fifty fifty. Philips meldt ongeveer hetzelfde: jongeren gingen zich rond 1992 iets meer nat scheren, ouderen prefereren droog. Senioren kiezen nog wel voor apparaten met een snoer, hoewel oplaadbare machientjes niet veel duurder zijn.

De droogscheermarkt wordt beheerst door de Philishave. Braun en Panasonic hebben slechts een marginaal marktaandeel. En altijd blijkt er nog wat te verbeteren. Philips komt met de Philishave met Reflex Action: de scheerkoppen zijn opgehangen in een behuizing die nu zelf verend is. De diepte van die vering is instelbaar. De afstand tussen mesjes en huid bedraagt nog maar 67 micron (1 micron is 0,001 millimeter). En Panasonic brengt al enige tijd een wet-dry apparaat waarmee men zich zelfs onder de douche kan scheren.
Wilkinson maakt al jaren het scherpste mesje van de wereld. Recent hebben de Engelsen - van oorsprong fabriceerden ze zwaarden - de FX Performer bedacht, waarbij de dubbele scheermesjes meebuigen met de vorm van het gelaat. Zonder bloedbaden, wat destijds met die zwaarden nog wel eens wilde voorkomen.

Janny Polak is product manager bij Philips in Eindhoven en weet alles van scheren. Bijvoorbeeld: wie overstapt van nat- op droogscheren of omgekeerd, moet rekenen op een gewenningsperiode. 'Natte' mesjes schrapen een stukje van de huid af - vandaar de glijstrips die een verzachtende film achterlaten. Ook de mesjes in een elektrisch apparaat springen weinig zachtzinnig met de huid om.
Er moet, zegt Janny Polak, een evenwicht groeien tussen huid en apparaat. Soms is daar een paar weken voor nodig. Is het eenmaal zo ver dan ervaart de overgestapte nat- of droogscheerder geen irritaties meer. Nieuwe natscheerders moeten leren hun mes niet draaiend over de huid te bewegen; de ravage is anders niet te overzien. Een nieuwe droogscheerder moet juist een draaiende beweging in de vingers krijgen.

Bij de keuze voor de ene of andere methode spelen emoties een rol. Glad, gladder, gladst is geen echte overweging want na een uurtje zijn de eerste stoppels alweer voelbaar. De drogen prijzen het comfort, de natten het frisse gevoel.
Vormgeving wordt met het jaar belangrijker. Wilkinson verraste een paar jaar geleden met de felrode Protector met gebogen lijnen. Het werd de doorbraak voor het merk. En elke nieuwe Philishave ziet er weer gelikter uit en ligt nog beter in de hand. De Reflex Action is in een hele serie kleuren leverbaar, waaronder modieus oranje/geel en metallic lila.

De Nederlandse natscheerders geven dit jaar honderd miljoen gulden uit aan mesjes en apparaatjes. Plus scheerschuim waarvan de kosten niet bekend zijn. Droogscheerders investeren tussen de tweehonderd en vierhonderd gulden per machine. Goed schoonhouden van het apparaat is het belangrijkste zegt Janny Polak, dan blijven de mesjes scherp (ze zijn zelfslijpend) en gaan ze vele jaren mee.

Bron: Brabants Dagblad ISAN: 961011 90 4079 23 2 2 Taal: Nederlands Datum: 19961011 Nat scheren: een ontdekking Door Rien van der Steen Ik had zo vroeg mogelijk een snor. Zo'n donzen, maar het stond stoer vond ik. En genoeg meiden waren er knap van onder de indruk. Het kneveltje dient geen enkel doel meer, maar aan sommige dingen raak je gehecht. Aan een baard ben ik nooit begonnen. Vroeger vond ik dat iets voor leraren, later voor filosofisch ingestelde types. Ik ben geen van beide. Van huis uit scheer ik droog. Wellicht omdat mijn vader altijd met kwast, scheerzeep, vlijmscherp mes en veel aluin, bezig was. Vroeger droeg hij vanwege zijn werk meestal een spierwit overhemd. Waar na het scheren regelmatig kleine spatjes bloed op prijkten. Ik keek destijds enerzijds jaloers, anderzijds met afgrijzen naar die grote mannen-bezigheid. Vooral kerels met dun bloed zaten altijd onder de spetters, herinner ik me. Dan was het mesje te bot, dan weer te scherp. Het werd dus een elektrisch scheerapparaat, zo'n tweekops Philishave. Ik schoor me de schrijn op wangen en kin, want mijn moeder hield vol dat hoe intensiever je schoor, hoe sneller en hoe meer haartjes er groeiden. En dat telde in die tijd. Inmiddels zijn we bijna dertig jaar verder. Elke ochtend ging ik mijn baardhaartjes met drie koppen te lijf. Met een heuse tondeuse zelfs. Gemakkelijk voor die snor. De bakkebaarden waren sinds het verscheiden van Elvis toch al weg. Sinds vier weken hanteer ik op verzoek van de redactie Vrijdag een mesje. Ik zag er tegenop, hoewel ik zelden witte overhemden draag. Een mild soort trauma weerhield me immer van het gedoe met scheercrème, mesje en aluin. En bovendien de overtuiging, dat nat scheren veel omslachtiger was. Die akelige bloedspatters in de morgenstond zouden mijn humeur alleen maar verder bederven. Het is een openbaring geworden, die 'natte' uitrusting van Wilkinson Sword. Die kwam er vanwege de prachtige naam én omdat het merk ooit opzichtige motorfietsen in elkaar schroefde. Voor een kleine veertig piek was alles compleet. Reservemesjes, - flexibel zelfs -, een spuitbus met shaving foam en een krabber. Het gaat fantastisch. Recht uit bed enkele moppen schuim in de knuist, insmeren en scheren maar. Het gaat zelfs sneller dan met mijn scheerapparaat, hoewel dat alweer een jaar of drie oud was. En de ervaring heeft geleerd dat de maaiende werking van de mesjes dan tegen zijn eind loopt. Ik ben veel gladder sindsdien. Ook in mijn hals. Want die keelharen doen sinds mijn zestien verwoede pogingen naar buiten te piepen en vervolgens weer terug de huid in te kruipen. Een scheerapparaat weet daar geen raad mee. Mijn nieuwe ontdekking wel. Mijn vrouw heb ik er nog geen complimenten over horen maken. Maar u weet: dit soort dingen heeft tijd nodig. Tot nader order blijf ik me nat scheren. Het is gewoon lekker.

Bron: Brabants Dagblad ISAN: 961011 90 4079 23 5 2 Taal: Nederlands Datum: 19961011 Droog scheren: een ontdekking Door Nico Koolsbergen De rij scheercrèmes, -kwasten en -mesjes is lang. Wat wil je ook na 35 jaren waarin Gillette en Schick elkaar afwisselden? Als er een nieuwe lubra-strip of iets anders in de sfeer van ultra of extra verscheen, waren we erbij. Al werden de mesjes na iedere vernieuwing wel duurder. Wilkinson zorgde uiteindelijk voor rust. Met staal dat heel lang scherp bleef. De Vergulde Hand -al 400 jaar volgens dezelfde formule - bleek de plezierigste crème. De ideale kwast (zacht en toch stevig) kwam van de Hema, de normaalste zaak van de wereld. Ooit, dertig jaar geleden, was er een loodzwaar elektrisch apparaat. Voor scheren is het maar enkele malen gebruikt, maar de ingebouwde tondeuse kwam later van pas om de kinderkopjes bij te knippen. Toen was daar de nieuwe Philishave. In trendy oranje en geel. Met spannende vormen. Een machientje om verliefd op te worden, alleen al om het uiterlijk. En dus kwam de Philishave -de HQ5853- in huis. Pas op, had Philips gewaarschuwd, de huid heeft tijd nodig om te wennen. Dat kan twee weken duren. Maar al na enkele dagen waren de irritaties (in de hals) voorbij. Met dank aan Nivea voor zijn aftershave-balsem. Hoe het beviel? We vielen van de ene verbazing in de andere. Zo'n apparaatje (heel licht ondanks de accu) werkt zeventig minuten zonder bijladen. Scheren hoeft ineens niet meer achter de wastafel, maar kan ook in de huiskamer. Geen geknoei meer met schuim dat altijd ook op kleding of in het haar belandt. De Philishave mocht een paar keer mee in de auto en zoemde zelfs een keer tijdens een oersaaie tocht door de Kanaaltunnel. Maar tijdwinst zit er niet in; bij natscheren is één haal genoeg, elektrisch moet je overal een paar keer langs. Het ding scheert spiegelglad. Raar, want er zit een roostertje tussen de huid en de rond draaiende dubbele mesjes. Maar dat is zo dun dat het niet lijkt te bestaan. En steeds weer was de aanblik van het machientje een feest. De finale test volgde na vier weken, toen het oude vertrouwde mes voor het eerst weer te voorschijn kwam. Kort en goed: de Philishave bleek gladder te scheren dan het 'natte' mesje. Twee dagen achtereen hebben we het geprobeerd, met verschillende houders en (nieuwe) mesjes. Beide keren resteerde wat schuurpapier op de kin dat elektrisch zonder problemen alsnog werd verwijderd. Zo viel na 35 jaar het doek voor die lange rij mesjes, kwasten en crèmes. Zijn er misschien liefhebbers voor drie gebruikte krabbers, met mesjes? Voor een aangebroken staaf scheercrème, een Hema-kwast en een al jaren oude maar nooit gebruikte spuitbus met Gillette-schuim?

Trefwoord:
droogscheerapparaat
natscheerapparaat